StadsWeb

Door de actie Waterdicht rond de Stadse Dag zijn weer vele dorpsgenoten met gedichten bezig. Er zijn nog maar weinig aanvragen voor de gedichtenbundel binnen gekomen. Mevr. Annie Struik-Melaard stuurde ook een gedicht.

Opoe had haar hele leven,
voor haar kindertjes gesjouwd
Al haar jongens en haar meisjes
waren na elkaar getrouwd.
Toen zou opoe in gaan wonen,
bij haar jongste lieveling,
en daar wachtte ze geduldig,
tot ze naar het kerkhof ging.
In het begin was opoe alles,
ieder was haar aangenaam
't warmste plekje bij de kachel
't mooiste plekje voor het raam.
Maar toen opoe's spaarbankboekje
helemaal was afgezet,
en toen opoe oud ging worden,
toen moest opoe vroeg naar bed.
Eerst moest opoe naar de keuken,
had haar lieveling gezeid,
toen moest opoe naar de zolder,
in de bedstee van de meid.
Maanden lag ze daar te suffen,
niemand had meer medelij,
tot de kleine meid kwam zeggen,
dat haar opoe niets meer zei