Op deze website mag een pittige column natuurlijk niet ontbreken. Van september 2005 tot begin september 2007 heeft Joost van de Putte deze taak op zich genomen. Daarna ging Sundaygirl tot mei 2009 als vaste columnist in op zaken die haar bezig hielden. Sinds 2011 hebben we het zonder columnist stellen, maar in maart 2021 is de vergulde haan op de Stadse kerktoren die soms hoog van de toren blaast.
----------
Hoed
Details
Beste kinderen,
De Sint, oud en helaas begiftigd
met een minder dan perfect gehoor,
werd gekweld door boze geruchten
en vroeg derhalve eens wat door.
Ik merkte vandaag dat ik feitelijk vergroeid ben met mijn mobieltje. Zónder ga ik de deur niet uit, domweg, omdat als er wat met onze kinderen gebeurt, ik bereikbaar wil zijn.
Vorige week was er weer zo een bezoek van de gemeenteraad aan Stad. Een goed opgezette avond met ruimte voor iedereen om te zeggen wat hij dacht. Maar tussen alle discussies zat ik me te verwonderen om wat er nu allemaal nìèt gezegd werd.
Heel werkend Nederland is in rep en roer. Er gaat namelijk gemorreld worden aan de pensioenregeling. We kunnen allemaal dag zwaaien met ons handje naar de regeling zoals de pensioenada's van nu, die toen bedacht hebben. Nu maar hopen en bidden dat we iets fatsoenlijks terug krijgen.
Noe binne ik mit mun broer in mun twee zussun op vriedag naer dat stuk "Overleve" weeze kiekke. Noe ik mot zaage hut was op dien aevond wel un kwestie van overleve.
Sommige dingen zijn zo duidelijk dat je hen pas laat beseft. Terwijl de ene na de andere expert denkt en schrijft over de oorzaken van diverse rampen die ons bedreigen, is de waarheid, zoals zo vaak, versuffend kernachtig.
Zo Jan is weer terug op hut ouwe nist. Noe zal je je wel ofvraege waer hei tie al die tiet gezete. Dur wiere op de kaaije al verhaelun verteld dat ik mit hut noorder zunnetje verdwene was.
Gerrit keek achter zich en even hield het fluiten in zijn oren op. Even leek hij helemaal alleen in een ijskoude hemel van spierwit ijs, met zijn voeten weggezonken in de laag stuivende nevel van poedersneeuw.
Politiek is niets voor mij. Ik ben daar niet goed in. Ik heb wel eens een sporadische mening, maar met een paracetamolletje en even aanzien zakt dat dan doorgaans vrij snel weer af.
Ik heb een nieuwe cd via internet besteld. Ik ben er helemaal weg van. Het is een cd ingezongen door straatmuzikanten en koortjes van overal ter wereld. Geen beroemdheden maar Jan of Janny met de pet.
Lieve Sundaygirl, ik ben niet zozeer een spijtoptant als wel een nostalgicus. Ik hou van het alfabet en van het dorp en ik geniet ervan die twee te combineren. De Stadscolumn is daartoe een aangename plaats.
