StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb
Voetballe deeje in un weije waer op dat moment geen koeijen liepe. We moste hut speulveld un beentje vrie maake van "koeijenvlaaien". Hoewel zoon koeijenvlaai een goeje slijding best wel bevorderde wiere ze toch mar zoveul meugelijk weg gehaeld.
opmaak
Voetballe in de weije

Voetballe deeje in un weije waer op dat moment geen koeijen liepe. We moste hut speulveld un beentje vrie maake van "koeijenvlaaien". Hoewel zoon koeijenvlaai een goeje slijding best wel bevorderde wiere ze toch mar zoveul meugelijk weg gehaeld.

Dan moste we de ofmetieng van hut speulveld bepaele. Dur wier netuurluk niet gekeke naer officiële ofmetiengen. Die wierre bepaeld duer hut antal speulers die dur waare. Waare dur dat bevoorbeeld 10 dan wier geliek beslist hoe groot hut speilveld wier en dat tur met een "vliegende keep" wier gespeuld. Dat wil zaage een kieper die geweu meespeulde aak as veldspeulur. Hie most dan mar zurge weer op tied in zun doel te weezen. Ik gelaaf dat de nurm voor "vliegende kiep" minimaal 14 speulurs was. Dus 7 tegen 7. Daerboven wier met een gewone keeper gespeuld. Het speulveld en de doelen wierre ofgebakend deur jassun.

Dan volgde hut belangriekste oenderdeel van het spel; hut zogenaamde "Poten". Dat was un heel ritueel. Meestal de twee beste speulers ginge op un bepaeld punt uut mekare staen in begonne om de beurt de ene voet voor de aren te zette. Kwamme ze bie mekaare dan wier netuurluk de ofstand tussen de voeten steeds kleiner. Degene die nog un hele of halve voet tussen de aren kon zette had gewonne en had de eerste keus voor un medespeuler. Dat was natuurlijk altied de eerstvolgende beste speuler. Zo gieng dat om in om. Wie dus hut leste gekoze wier, was de slechtste speler. Dat was keihard. Dur wier niet an "vriendjespoletiek" gedaen. Allemaele konne ze de kwaliteit van de speulers in koos daar aak naar.

Het schoeisel waerop wier gevoetbald liep uuteen van geweune schoenun, veldkissies tot laerzun. Voetbalschoenen had geenmaas.
Un scheidsrechter of grensrechter was ter niet. Zo ontstoend ter dan aak hele discussies of un bal uit was, of hut een corner was of- in dat was natuurluk het belangriekste- hut een doelpunt was. Deur hut oentbreke van doelpalen en latten gieng de discussie meestal over het ovur- of naast schiete van un bal. Voor hut overschiete wier meestal gekeke of de bal boven de handun van de kieper was gegaen of er tussendeur.
Voor het naest schietun wier gekeke of de bal over de jassun was gegaen (tegun de pale) of er buuten of er binnen. Je kan die discussies voorstelle. De verhoudieng speultijd / discussie was dan aak meestal in hut voordeel van de discussie.

Un corner gaf in de regul niet zoveul problemen. Dur wier echter nooit un corner genome. De beroemde stelregel: "Drie corners een pinantie" wier altied toegepast. Waerom eigenluk? Bie hut straetvoetbal kan ik me dat voorstelle. De breedte van de straet bepaelde immers de breedte van hut veld, zodat tur in de regul mar un paer metur over was naest hut doel. Bij hut weivoetballe (deze uutdrukkieng ha ik zalf mar verzonne) was dit heel arus. Dur kon meestal wel un corner worre genome. Toch gebeurde dit nooit. Dus toch: "Drie corners een pinantie". Het afpasse van de 11 meter gaf netuurluk weer de nodige problemen. Grote of kleine stappun je begriept dat wel. De duur van de wedstried was altied heel variabel. Sommige speulers moeste soms vroeg naer huus. Dan wier dur weer in de samestelling van de ploegun geschove. Soms kwam hut voor dat een wedstrijd wier afgeslote met 3 tegen 3 speulers.

Allemeale mar weer de groete van Jan van 't hoekie