Hoewel ik best de gevaren en milieunadelen van vuurwerk zie, geniet ik ieder jaar toch weer van al dat siervuurwerk dat ik vanaf de toren van uit diverse dorpen de lucht zie versieren.
Net als bij veel andere zaken zijn er weer voor- en tegenstanders die elkaar verketteren en de wet willen voorschrijven terwijl je in een goed gesprek best nader tot elkaar kunt komen door vooral goed te luisteren naar de ander, ook als zij namens hun huisdieren spreken. Ook moeten we ook eens ophouden met te veel aandacht te besteden aan provocateurs. Als je een paar seconden een racistische leus op de Erasmusbrug projecteert krijg je dagenlang aandacht en foto’s in de media maar als hier een dorpsgenoot heel groot Ko Nientje op een mast van een windmolen projecteert hoor je er niemand over.
Warm werd ik weer van al die dorpsgenoten onder mij die met een pannetje soep of een bordje oliebollen naar eenzame buren of familieleden lopen. Ik voel me dan trots en blij dat ik in Stad op de toren mag staan.
Ik zag de eerste dagen van dit jaar ook veel dorpsgenoten met een brief in hun hand radeloos voor de oude winkel van Geerus staan omdat de brievenbus verdwenen was en niemand het initiatief genomen had om er tijdelijk een briefje te hangen met de mededeling dat de brievenbus, na overleg met het dorpsberaad, verplaatst is naar de Beneden Molendijk tegenover de ingang van ’t Stadshuus. De bus hangt nu wat lager en dat maakt het gemakkelijker voor de jeugd om er zand en andere troep in te gooien.
We gaan langzaam naar 1 februari en dan is het 70 jaar geleden dat de watersnoodramp ook ons eiland trof en dat wordt natuurlijk op vele plekken herdacht. Prinses Beatrix komt net als 20 jaar geleden naar Oude Tonge omdat daar enorm veel slachtoffers waren. Het blijft indrukwekkend om het kerkhof daar te bezoeken en je voor te stellen hoe al die mensen, jong en oud, op een afschuwelijke manier de dood vonden. In ons dorp viel de schade mee en zijn er naast de trieste verhalen ook warme herinneringen aan hoe het dorp opeens één was, men elkaar onderdak gaf, hoe de mannen zandzakken vulden om de Stadse polder te beschermen en hoe men samen werkte om alles weer schoon te krijgen. In nood leer je je vrienden kennen en ontdek je wie de echte helden zijn.
Tot slot roep ik iedereen op om op maandag 23 januari ’s avonds met elkaar in het Trefpunt te praten over de voor- en nadelen van de komende transitie in ons dorp. In de kranten lees je veel over de voordelen van waterstof in de grote bedrijven, voor auto’s, vliegtuigen en als opslagmedium van de overtollige stroom van windmolens en zonneparken, maar nog weinig over de toepassing als energiebron in huizen. De tafelaars hebben contacten met Hoogeveen en Rozenburg waar men ook met waterstof in huizen bezig is en ik hoop dat ze daar meer over vertellen. Natuurlijk zullen velen ook beseffen dat het subsidieaanbod van 5,6 miljoen slechts eenmalig is en dat zal zeker ook een rol spelen bij de draagvlakmeting in juni.