StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb

In 1936 hield Pau Kreeft, het eerste socialistische raadslid van ons dorp, in de raad een pleidooi om de hondenbelasting af te schaffen. Voor veel mensen is hun hond evenveel als een kind en geeft hun leven zin, structuur en inhoud.

Kerktoren met haan

Bijzonder dat deze belasting na 86 jaar hier eindelijk wordt afgeschaft en om dat te vieren heeft iemand uit het dorp 85 Stadse honden die hier volgend jaar gratis mogen wonen op de foto gezet. U ziet ze deze en volgende maand in het Trefpunt.

Ik zie de laatste tijd dorpsgenoten met formulieren onder hun arm bij mensen binnen gaan om hun huis gratis te schouwen in verband met de energietransitie. Er zijn nog veel vragen bij veel dorpsgenoten en het is fijn dat er vrijwilligers zijn die mensen willen helpen hun mogelijkheden op een rijtje te zetten. Helaas zijn er ook mensen die tegen iedere verandering zijn en denken dat als je maar blijft protesteren en ageren we gewoon op aardgas kunnen blijven stoken en koken. De werkgroep die zich zorgen maakte over alle subsidies aan rijke mensen terwijl de onderste laag van de bevolking voor niets in aanmerking kwam, zocht naar een mogelijkheid om als dorp in zijn geheel voor weinig geld over te stappen op een alternatieve energiebron in de vorm van een stadsverwarming, warmtepompen, wijkaccu’s of waterstof of coöperatieve zonnedaken naast uitgebreid isoleren. Er werd 5.6 miljoen subsidie aangevraagd en toegezegd voor een pilot met waterstof en omdat deze ingreep consequenties heeft, is het nodig dat er een draagvlak voor deze proef is en het is belangrijk dat mensen hun situatie en mogelijkheden begrijpen voor ze stemmen.

Ik hoorde over de problemen rond het openbaar vervoer hier voor met name scholieren en mensen die in Rotterdam werken. Heel vervelend maar zelfs nu er kleine bussen de grote bussen hebben vervangen zie ik nog dat 70% leeg door het dorp rijdt en dus nooit rendabel kan zijn. Toch ben ik trots en dankbaar dat ik zoveel buren, kinderen, geloofsgenoten en sportclubvrienden bijna altijd klaar zie staan om mensen met hun auto naar ziekenhuizen, familie of winkels te brengen uit betrokkenheid en naastenliefde. Natuurlijk zijn ze daarmee concurrent van het openbaar vervoer maar ze zorgen wel voor vervoer op maat en gezelligheid. Het is geen schande om een dorpsgenoot te vragen of je mee mag rijden naar een winkel of de bushalte bij de Schaapsweg.

Ik schreef vorige maand over “vaders graf” en hoorde vorige week van een oude dorpsgenoot dat er voor 1940 ook een “moeders graf” op ons kerkhof geweest is. In die tijd was een moeder voor een kind waarschijnlijk veel belangrijker dan een vader en was een onbekende moeder mogelijk nog traumatischer voor een kind.

Geniet u ook zo van al die bergen suikerbieten rond de boerderijen die nog voor de kerst naar de fabriek moeten. Ongelooflijk dat ze daar hagelwitte kristallen van kunnen maken en dat we daarvoor straks suikertaks moeten betalen.

En tot slot, wat is het weer heerlijk rustig nu de Nederlandse voetballers weer thuis zijn.