StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb
Lieve Sundaygirl, ik ben niet zozeer een spijtoptant als wel een nostalgicus. Ik hou van het alfabet en van het dorp en ik geniet ervan die twee te combineren. De Stadscolumn is daartoe een aangename plaats.
opmaak
Wakker

Lieve Sundaygirl, ik ben niet zozeer een spijtoptant als wel een nostalgicus. Ik hou van het alfabet en van het dorp en ik geniet ervan die twee te combineren. De Stadscolumn is daartoe een aangename plaats. Wij behoren echter ook tot de weinigen die beseffen dat een ordentelijke column meer met zich meedraagt dan een ideetje op zijn tijd. Ik begrijp dan ook goed dat je een voordeel ziet in het delen van de verantwoordelijkheid. Een column hoeft niet lumineus te zijn, maar als hij het niet is wordt je er wel persoonlijk op beoordeeld. Het leven zit vol paradoxen. Maar goed, ik neem je uitdaging aan. Ik wil me wel weer op dit stadsplein begeven.

Een dingetje moet me wel van het hart. Sinds mijn oorlof heeft het fenomeen anonimiteit onrustbarende vormen aangenomen. Op het forum van deze webstek noemt bijna niemand zich bij naam en er is zelfs een stadtenaer die via het wereld wijde web zijn frustraties ongecontroleerd en ongezouten debiteert. Geen wederhoor, geen staven van de feiten, vizier omlaag. Maar in alle eerlijkheid is dat begonnen met jou. Sundaygirl. Een pseudoniem, een naam die iets verbergt. Bij schuilnamen wordt mijn nieuwsgierigheid steevast enorm geprikkeld. Ik zie dan twee opties. De schrijver schaamt zich of hij is bang. Hij schaamt zich voor de kwaliteit of hij is bang voor de reacties.

Jou ken ik als eerder trots dan gegeneerd en als eerder dapper als angstig. Toch vermoed ik dat je zonder anonimiteit minder uitgesproken zou zijn. Daarom zal ik je er niet langer mee plagen en accepteer ik je schriftelijke gemaskerdheid. Bovendien weet ik lekker gewoon wie je bent, dus ik heb natuurlijk geen klagen.

Joost