Regels
Dol zijn we erop; regels. Zonder dit fenomeen zou de mensheid, Nederlanders in het bijzonder, verloren zijn. Voor alles, maar dan ook werkelijk alles, hebben we regels, die we, doormiddel van voorbeeld dan wel door opvoeding ingeprent krijgen. Heel veel van deze regels noemen we gewoontes, maar zijn in het algemeen door iemand anders bedachte manieren om iets te doen of gedaan te krijgen.
Het start bij de geboorte of eigenlijk nog daarvoor. Leefregels voor de moeder in spé om de gezondheid van het ongeboren kind te waarborgen. Voorgeschreven hoeveelheden babyuitzet. Regels over voeding, huisvesting. Nou ja, ik kan nog eindeloos doorgaan en dan is er nog geen kind geboren. En daarna brengen de ouders de kinderen de regels van het huis en de samenleving bij, tenminste dat is de bedoeling. Verkeersregels, omgangsregels, enzovoort, enzovoort. Ik krijg nu al hoofdpijn als ik er aan denk. Er zijn zelfs "regels" die bepalen hoe je favoriete standje heet.
Maar waar wij Nederlanders vooral heel goed in zijn, is het bedenken van regels die gelden voor iemand anders. En waar we nog veel beter in zijn, is het schofferen van de regels die ons niet uitkomen. En wat dacht u van die arme zielen die deze regels controleren en het niet naleven hiervan beboeten. Het is altijd de schuld van "die hufter" die staat te controleren. En nooit van uw rechtervoet.....
We verhuizen naar het buitenland, omdat hier in Nederland zoveel regels zijn, dat er ook regels zijn om de regels te begrijpen, wat we dus massaal niet doen. Maar wegrennen voor iets wat al zo oud is als de mensheid.... tja waarheen ren je dan?? In elke samenleving zijn er regels die zo hun nut bewezen hebben maar zeker geen populariteitsprijs verdienen. Ik denk dat het verhuizen vanwege de regels meestal iets met het klimaat te maken heeft dan wel meteorologisch dan wel belastingtechnisch.
Ik blijf in alle anonimiteit fijn op Stad wonen en breek of buig de regels die me minder goed uitkomen en accepteer de consequenties en een eventuele regenbui.